Του Γεράσιμου Κακλαμάνη Ἡ Ἑλλάδα τελείωσε πιά. Ἡ Ἑλλάδα τῶν σκοτεινῶν ἐπῶν καὶ τῶν ἀνόητων «ἐθνικῶν γιορτῶν» τελείωσε ἀμετάκλητα – καὶ ἔπρεπε ἤδη νὰ ἔχει τελειώσει πρὸ πολλοῦ. Κράτησε ὑπὲρ τὸ δέον εἰς βάρος τοῦ ἑλληνισμοῦ καὶ τῆς περιοχῆς τῆς ἀνατολικῆς Μεσογείου, καὶ ἐδυσκόλεψε ἀφάνταστα στὸ ἱστορικὸν ἀποτέλεσμα μίας φυσικῆς ἐννοίας Εὐρώπης. Γιατί ἐτούτη …
Αρχείο ετικετών: Μεταξάς
Μόνιμος σύνδεσμος σε αυτό το άρθρο: http://athriskos.gr/11455/
Σε ποιους είπε το ΟΧΙ ο Μεταξάς; STOUS TOURKOUS!
«Αν δεν ξέρεις ιστορία, είναι σαν να γεννήθηκες χθες«. Howard Zinn Aπό http://agrimologos.com/2013/03/18/18-3-13b/, βλέπουμε το ιστορικό ντοκουμέντο-μαρτυρία, το οποίο ανατρέπει ολόκληρο το έπος του 40: Ο Κατίδης κι ο Μεταξάς του «ΟΧΙ» στους Τούρκους Από το Ευλογημένο facebook, φαντάζομαι θα εισέπραξε πολλά “like” από τους ομοιοπαθείς του…
Μόνιμος σύνδεσμος σε αυτό το άρθρο: http://athriskos.gr/9595/
Αμανέδες. Τα τραγούδια που διώχθηκαν σε Τουρκία και Ελλάδα
Ο μεν Κεμάλ τα απαγόρεψε στην τουρκική επικράτεια διότι τα θεωρούσε ελληνικά, ο δε Μεταξάς στην ελληνική διότι τα θεωρούσε τούρκικα! Τελικά ποια είναι η καταγωγή τους! Στην χώρα της Ρωμιοσύνης, ακόμη και παρελθούσης της δικτατορίας, παρέμεινε η αντίληψη ότι ο αμανές είναι τουρκοσπορίτικος, δίχως να διευκρινιστεί ικανώς η απορία περί της προελεύσεώς του.
Μόνιμος σύνδεσμος σε αυτό το άρθρο: http://athriskos.gr/5389/
Πρόσφατα σχόλια
vomolloxius on Ο κύριος Μητσοτάκης κι όλο του το σόι είναι λογικοί άνθρωποι ενώ ο Βασίλης Λεβέντης είναι τρελός
mixalis on Ο κύριος Μητσοτάκης κι όλο του το σόι είναι λογικοί άνθρωποι ενώ ο Βασίλης Λεβέντης είναι τρελός
stauros on ΡΑΣΟΦΟΡΟΙ – ΠΑΠΑΔΑΡΙΟ – ΙΕΡΟΚΗΡΥΚΕΣ. ΤΑ ΓΝΗΣΙΑ ΤΕΚΝΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ
tzeremes on ΡΑΣΟΦΟΡΟΙ – ΠΑΠΑΔΑΡΙΟ – ΙΕΡΟΚΗΡΥΚΕΣ. ΤΑ ΓΝΗΣΙΑ ΤΕΚΝΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ
αταιριαστος on Γιατί οι πολιτικοί πρέπει να αλλάζονται συχνά!
Μάγκας on Νεφελίμ και καλογερίμ στην σπηλιά του Νταβέλη στην Πεντέλη!
Ρήσεις – Αντιρήσεις
— 
«Ο εθνικισμός είναι κι αυτός νεοναζισμός. Τα κουρεμένα κεφάλια των στρατιωτών, έστω και παρά τη θέλησή τους, ευνοούν την έξοδο της σκέψης και της κρίσης, ώστε να υποτάσσονται και να γίνονται κατάλληλοι για την αποδοχή διαταγών και κατευθύνσεων προς κάποιο θάνατο. Δικόν τους ή των άλλων.»
