“…Γενικά όμως είναι ένα σκουλήκι (η γυναίκα) που σέρνεται, η κόρη του ψεύδους, ο εχθρός της ειρήνης.
Ο κατάλογος των αμαρτημάτων και των αδυναμιών της είναι ατελείωτος. Είναι ελαφρόμυαλη, φλύαρη και ακόλαστη. Πάνω απ’ όλα είναι παθιασμένη με την πολυτέλεια και τις δαπάνες. Φορτώνεται με κοσμήματα, πουδράρει το πρόσωπό της, βάφει τα μάγουλά της με κοκκινάδια, βάζει μυρωδικά στα ρούχα της, και έτσι γίνεται θανάσιμη παγίδα για τον εκμαυλισμό των νέων μέσω όλων των αισθήσεων.
Όσος και αν είναι ο πλούτος, δεν επαρκεί για να ικανοποιήσει την γυναικεία επιθυμία. Μέρα και νύχτα η γυναίκα δεν σκέφτεται τίποτε άλλο παρά το χρυσάφι και τα πολύτιμα πετράδια, τα υφάσματα και τα κεντήματα, τις κρέμες και τα αρώματα. Αν δεν υπήρχε η σεξουαλική επιθυμία, κανένας άντρας με τα σωστά του δεν θα ήθελε να μοιράζεται το σπίτι του με μια γυναίκα και να υφίσταται τις επακόλουθες ζημιές, παρά τις οικιακές εργασίες που εκτελεί. Γι’ αυτό το λόγο ο Θεός, γνωρίζοντας την ελεεινή της φύση, την προίκισε με το όπλο της σεξουαλικότητας…” ΙΩΑΝΗΣ Ο ΒΡΩΜΟΣΤΟΜΟΣ (χυδαϊστί ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ), “ΕΚΛΟΓΑΙ: ΛΟΓΟΣ Δ΄, ΠΕΡΙ ΝΗΣΤΕΙΑΣ ΚΑΙ ΣΩΦΡΟΣΥΝΗΣ“, MIGNE 63.
Ο διάβολος παρουσιάζεται στους καλόγερους με διάφορα πρόσωπα. Ένα εξ αυτών είναι και της γυναίκας. Για τον λόγο αυτόν η θρησκεία τους απαξίωσε την γυναίκα μέχρι του σημείου που άγιός της είπε ότι αν συναντήσεις τον διάβολο και την γυναίκα πήγαινε καλύτερα με τον διάβολο.
Για όσους αγνοούν τι είναι το «ΠΗΔΑΛΙΟΝ – ΤΗΣ ΝΟΗΤΗΣ ΝΗΟΣ ΤΗΣ ΜΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΗΤΟΙ ΑΠΑΝΤΕΣ ΟΙ ΙΕΡΟΙ ΚΑΙ ΘΕΙΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ» (εκδ. Βασ. Ρηγόπουλου), ιδού η εκτίμηση της ορθοδοξίας περί αυτού: «Αύτη η βίβλος είναι η μετά τας αγίας Γραφάς αγία γραφή, η μετά την Παλαιάν και Καινήν διαθήκη, Διαθήκη…».
Προσέξτε το δέλτα μικρό και το δέλτα κεφαλαίο, το οποίο τελευταίο τίθεται στο πηδάλιο κι όχι στη Βίβλο!!! Σαφώς δηλαδή υπονοείται ότι είναι σπουδαιότερο κι αυτής της Βίβλου. Ας είναι κι έτσι. εμάς δεν μας ενοχλεί καθόλου, ούτε το ένα ούτε το άλλο. Εξ ίσου μας βολεύουν και τα δυό. Δεν θα διχάσουμε με την στάση μας την ορθοδοξία. Μη γένοιτο.
Στη σελ. 596, Κανών Θ΄ του Μεγάλου Βασιλείου, μεγάλη η χάρη του, διαβάζουμε την ερμηνεία: «… αλλά εις την γυναίκα οπού τον αφήκε (τον άνδρα της) επειδή αύτη δεν έχει την άδειαν να αφίνει τον άνδρα της αλλά κάν δέρνη αυτήν εκείνος, πρέπει να υπομένει κι όχι να χωρίζεται, κάν την προίκαν της εξοδεύει, καν εις άλλας γυναίκας πορνεύει, αυτή πρέπει να καρτερεί… Ώστε η μεν γυναίκα, αφήσασα τον άνδρα της, μιχαλίς είναι, άν πάρει άλλον, ο δε αφεθείς αυτός άνδρας, αν πάρει άλλην συγχωρείται…».
Διαβάστε περισσότερα…