Περιστατικά σημειωμένα στο περιθώριο του βιβλίου της ιστορίας της αποτυχημένης επανάστασης του 1821.

Η επανάσταση του 1821 ξεκίνησε με τους Κλέφτες, αναλώθηκε στις κλεψιές και τελείωσε με τους τελευταίους Κλέφτες. 

Το αποτέλεσμα της περιπέτειας αυτής είναι το σημερινό κλεπτοκρατικό έκτρωμα του κρατιδίου  της Ρωμιοσύνης. Ένα εξάμβλωμα των νεοκοτσαμπάσηδων και του δεσποτο-παπαδαριού.

Οι μεμονωμένοι και ανεξάρτητοι κοινωνικοί επαναστάτες Γκαντάρας, Γιαγκούλας, Τζατζάς

«Εωράκαμεν τους ληστάς»

Η αναφορά που ακολουθεί ανήκει στον Ιωάννη Πετράκη , υπαστυνόμο του Κιλκίς, ο οποίος στις 7 Aπριλίου 1923, αναφέρει στο τοπικό τμήμα της  χωροφυλακής τα εξής:

Λαμπυριζούσης και σελαγιζούσης της σελήνης παρά λίμνην της Δοϊράνης εωράκαμεν τους ληστάς. Κράζων δε «σταθήτε ρε πούστηδες, γαμώ το σταυρό σας» και απαντησάντων «Κλάστε μας τα αρχίδια», απέδρασαν.

Τους τότε ληστές δεν μπορούσαν να τους πιάσουν, διότι έτρεχαν πιο γρήγορα από τους χωροφύλακες. Τους σημερινούς, που  είναι συνήθως υπέρβαροι ή λελεδομπούληδες, τους ξέρουμε, τους βλέπουμε, μας λένε «κλάστε μας τ’ αρχίδια», αλλά δεν μπορούμε να τους πιάσουμε! Γιατί δεν μπορούμε; Άντε ντε! Θα μας εξηγήσει κανείς το μυστήριο αυτό, τέλος πάντων;

Από τον φίλο Κίμωνα Μπελιάτη έλαβα την εξής πληροφορία: Ο Γιάννης Πετράκης είναι υπαρκτό πρόσωπο, είναι αυτός που συνέλαβε τον λήσταρχο Γιανκούλα όταν απήγαγε τον Παπαλάμπρο και ενδεχομένως να βγήκε και το δημοτικό Παπαλάμπραινα. Ο εγγονός του Πετράκη, Γιώργος Πετράκης μηχανολόγος στη Θεσ/νίκη έχει την εταιρεία ACS AUTOMATION (βιομηχανικοί αυτοματισμοί).

Διαβάστε περισσότερα…

Στις αρχές του 1800, ο επαναστατικός αναβρασμός που επικρατούσε στα Βαλκάνια για την αποτίναξη του οθωμανικού ζυγού, αποτελούσε έναν διαρκή πονοκέφαλο για τους Τούρκους. Στον ελλαδικό χώρο, οι Κλέφτες και οι Αρματολοί, που ενώ αρχικά δρούσαν για ιδιοτελείς σκοπούς, άρχισαν να οργανώνονται και έμελλε να αποτελέσουν κατά την Επανάσταση του 1821 τον βασικό στρατιωτικό κορμό των επαναστατημένων ραγιάδων. Γι” αυτό και μετά την απελευθέρωση, η αναφορά στους Κλέφτες δεν είχε αρνητική σημασία. Κλέφτες και Αρματολοί ήταν, ηρωικές μορφές του Αγώνα, όπως ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, Αθανάσιος Διάκος, Γεώργιος Καραϊσκάκης, κ.ά.

Το 1805, το ανέκαθεν πιστό σκυλί του Σουλτάνου, ο πατριάρχης και στην συγκεκριμένη περίπτωση ο Καλλίνικος Ε’, εξέδωσε μια αφοριστική εγκύκλιο που αφορούσε τους Κλέφτες της Πελοποννήσου. Τα πραγματικά κίνητρα, δεν ήταν η διατήρηση της «έννομης τάξης», όπως διαφαίνεται από το πατριαρχικό κείμενο, αλλά η υποψία-ανησυχία του Σουλτάνου πως οι Κλέφτες και οι Αρματολοί στρατολογούνταν από τους Ρώσους. Θέλησε έτσι να διαφυλάξει τα νώτα του διώκοντάς τους πριν οργανωθούν. Τον ρόλο του εντολοδόχου, ανέλαβε -για μια ακόμη φορά- το Πατριαρχείο, το οποίο η Πύλη είχε ορίσει ως τσοπανόσκυλο επί του «ποιμνίου» που αποτελούσαν οι χριστιανοί ραγιάδες και δη οι «Ρωμιοί».

Διαβάστε περισσότερα…

Πολλά από όσα είχε πει ο Ιησούς Χριστός σήμερα δεν γίνονται πράξη ακόμη και από εκείνους που δηλώνουν πιστοί, όπως το αγαπάτε αλλήλους. Εάν είχε την ευκαιρία να κατέλθει επί της γης και να δώσει μια συνέντευξη, τι θα απαντούσε ο Θεάνθρωπος σχολιάζοντας σήμερα την επικαιρότητα;

Δημοσιογράφος: Ιησού,  θα Ξέρεις πιθανώς για την έλλειψη εισοδήματος στους ανθρώπους του κόσμου στις μέρες μας. Τι θα Έλεγες σε όσους αυτοαποκαλούνται «Χριστιανοί» να πράξουν για αυτό;

Ιησούς: Πηγαίνε και πούλησε τα υπάρχοντά σου και δώσε τα χρήματα στους φτωχούς, και θα έχεις θησαυρό κοντά στον Θεό (κατά Ματθαίον 19:21)

Δημ: Πραγματικά δεν έχω ακούσει εκπρόσωπο της Εκκλησίας να το λέει αυτό. Είναι δύσκολο να το πραγματοποιήσεις, να δώσεις όλα σου τα χρήματα στους φτωχούς. Χωρίς αμφιβολία δεν υπάρχουν τόσοι αληθινοί Χριστιανοί.

Ιησούς : Πολλοί όσοι εκλήθησαν αλλά λίγοι είναι οι εκλεκτοί (22:14). Ο θερισμός είναι πολύς, οι εργάτες, όμως, λίγοι. (9:37).

Δημ: Μα Λες ακριβώς το αντίθετο από όσα επιτάσσει η καταναλωτική μας κουλτούρα, βάσει της οποίας πρέπει να κυνηγήσουμε τον πλούτο όσο περισσότερο μπορούμε.

Ιησούς: Δεν μπορείτε να είστε δούλοι και στον Θεό και στο χρήμα (6:24). Μόνον τον Κύριο τον Θεό σου θα προσκυνάς και μόνον αυτόν θα λατρεύεις (4:10).

Διαβάστε περισσότερα…

Ευαγγελισμός της θεοτόκου. 25 Μαρτίου

Από http://sfrang.blogspot.gr/2010/03/blog-post_23.html, διαβάζουμε:

Με αφορμή την επερχόμενη 25^η Μαρτίου σκέφτηκα να γράψω κάποιο κείμενο για την έναρξη της επανάστασης της 23^ης Μαρτίου στην Καλαμάτα, την οποία μετέφεραν όμως αυθαίρετα 2 μέρες αργότερα για να συμπέσει με μια προϋπάρχουσα θρησκευτική γιορτή. Πάνω που γιόρταζε ο Π.Π. Γερμανός τον «Ευαγγελισμό της Θεοτόκου», εμπνεύστηκε και κήρυξε την επανάσταση…

Μόνο που ο ίδιος γράφει στα απομνημονεύματά του ότι δεν κήρυξε καμιά επανάσταση, δεν ήταν καν στην Αγία Λαύρα εκείνη την ημέρα… Μια χαρά περνούσε με τους Οθωμανούς, σιγά μην έβαζε τον εαυτό του σε μπελάδες ο μητροπολίτης…

Βέβαια, ο εκκλησιαστικός μηχανισμός έπρεπε να κατασκευάσει το παραμύθι με τη συμμετοχή της εκκλησίας στην επανάσταση, παρά τους αφορισμούς σε βάρος των επαναστατημένων, παρά τις δηλώσεις υποταγής στο σουλτάνο! Έφεραν λοιπόν την έναρξη της επανάστασης στις 25 Μαρτίου κι ας λένε οι Καλαματιανοί ό,τι θέλουν…

Παρ’ όλα αυτά, σήμερα θα ασχοληθούμε με το μέγα γεγονός του «Ευαγγελισμού της Θεοτόκου» που αποτέλεσε θέμα δημοσίευσης στο 11^ο  τεύχος του περιοδικού «Ο ΚΗΠΟΣ ΤΟΥ ΕΠΙΚΟΥΡΟΥ», με άρθρο του Μανώλη Σταγάκη. Προηγουμένως λίγα λόγια για τον συγγραφέα:

Διαβάστε περισσότερα…

Η Ελληνική Νομαρχία «Λόγος Περί Ελευθερίας» γράφτηκε το 1806 και αποτέλεσε το ιδεολογικό μανιφέστο της Επαναστάσεως των Ελλήνων ενάντια στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Ο «Λόγος Περί Ελευθερίας», αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα έργα που γράφτηκαν την συγκεκριμένη περίοδο. Ο Αδαμάντιος Κοραής στο παρακάτω απόσπασμα από το συγκεκριμένο έργο, επεξηγεί ακριβώς τις αντιθέσεις που είχαν οι υποδουλωμένοι Έλληνες με το Πατριαρχείο και την αντίθετη στάση του πριν και κατά την πορεία αυτών προς την Ελευθερία…

Διαβάστε περισσότερα…

Κυριακή της Ορθοδοξίας – Οι κατάρες της Εκκλησίας κατά των Ελλήνων και του ελληνικού πνεύματος

Κύριο θέμα του εορτασμού της Κυριακής της Ορθοδοξίας είναι η νίκη των εικονολατρών επί των εικονομάχων και ταυτόχρονα ο αναθεματισμός των Ελλήνων.

Οι αναθεματισμοί αυτοί ψέλνονται από το 788 μέχρι σήμερα τόσο από τους ιερείς της ορθοδοξίας όσο και από τους παριστάμενους, την Α΄ Κυριακή της Σαρακοστής.

Συντάχθηκαν κατά την Ζ” Οικουμενική Σύνοδο που έγινε στη Νίκαια της Βιθυνίας κατά την οποία προέδρευσε ο Κωνσταντίνος ο ΣΤ” και η μάνα του Ειρήνη η Αθηναία, το 787, στην οποία παρευρέθηκαν 367 συνοδικοί επίσκοποι. Η οριστική αναστήλωση των εικόνων έγινε από την αυτοκράτειρα Θεοδώρα (το 842).

Το τραγελαφικό της υπόθεσης είναι, ότι η νίκη των εικονολατρών, θεωρήθηκε κι ως νίκη έναντι των Ελλήνων που κατηγορούνταν ως…ειδωλολάτρες, ασχέτως αν οι πραγματικοί ειδωλολάτρες ήταν και είναι αυτοί που λατρεύουν άψυχες εικόνες, στις οποίες αποδίδουν μάλιστα και…θαυματουργικές ιδιότητες (ο τσαρλατανισμός σ” όλο του το μεγαλείο).

Βεβαίως η σημερινή Εκκλησία, κρατάει και μια «πισινή» για τις…θαυματουργικές ιδιότητες των εικόνων, γιατί πλέον τα «πρόβατα» άρχισαν να πονηρεύονται. Έτσι μας λένε, ότι μπορεί και να είναι θαυματουργές, αλλά αυτό δεν είναι και απόλυτο, καθώς εξαρτάται κι απ” τον βαθμό…πίστης (τύφλα να “χει η Πυθία). Αλλά οι θαυματουργικές ιδιότητες των εικόνων, ίσως ωχριά μπροστά στις δυνατότητες των «αγίων», οι οποίοι σύμφωνα με την Εκκλησία, θαυματουργούσαν ακόμα και με την σκιά τους(!!!).

Απολαύστε τους λοιπόν και θαυμάστε την αγάπη του εβραιοχριστιανισμού προς τον ΕΛΛΗΝΑ και το ΑΡΧΑΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ.

Διαβάστε περισσότερα…

Ο Ρήγας Φεραίος καλούσε και τους Τούρκους να ξεσηκωθούν κατά της τυραννίας του σουλτανικού καθεστώτος!

Κάποιο τραγούδι, αν και ίσως εξ αφελείας, φαίνεται ότι τον δικαιώνει. Δεν ξέρω τι είχε μέσα στον νου του ο στιχουργός Πυθαγόρας όταν έγραψε τους στίχους αυτούς. Πάντως η καλυμμένη θρησκευτική τυραννία εξακολουθεί να ταλανίζει και τις δυο πλευρές, τις εκατέρωθεν του Αιγαίου.

Οι σουλτάνοι γκρεμίστηκαν. Ο Χριστός όμως και ο Αλλάχ! Τι απόγιναν; Ζουν και βασιλεύουν. Και τα αχ και βαχ περισσεύουν σε χριστιανούς και σε μουσουλμάνους. Σε Γιάννηδες και σε Μεμέτηδες. Τα θρησκευτικά καρντάσια.

Ελάχιστοι είναι αυτοί που αντιλαμβάνονται ότι τα ελλείμματα της δημοκρατίας σε Ελλάδα και Τουρκία οφείλονται στην ισχυρή ακόμη επιρροή των σκοταδιστικών θρησκειών που τις ταλανίζουν.

Διαβάστε περισσότερα…

Η ελληνική γλώσσα, και σίγουρα όχι μόνον αυτή, ξεκίνησε την πορεία της από την εποχή που ανακάλυψαν – έμαθαν  να ανάβουν – την φωτιά οι άνθρωποί της. Αυτή την άποψη θα επιχειρήσω να στηρίξω εδώ.

Κατ’ αρχάς, η εκδοχή αυτή είναι καταχωρισμένη στην ελληνική μυθολογία. Αναφέρεται στο κλέψιμο της φωτιάς του Διός και στην απόδοσή της στους ανθρώπους από τον Προμηθέα. Προσέξτε παρακαλώ, πρόκειται για τον Προ – μηθέα.

Για να δούμε τι σημαίνει το  -μηθεας. Προκύπτει σαφώς από το μα(ν)θάνω (α>η). Αλλά και ο μύθος από το μανθάνω κατάγεται. Μάθος >μύθος (α>υ, όπως σάρξ>σύρξ). Τι θα πει μύθος; Θα πει, ομιλία, λόγος, διήγημα, ιστορία, απόφαση, σκοπός, σχέδιο, συμβουλή, γνώμη και απόφθεγμα!

Επίσης, μήτις (θ>τ) θα πει, σοφία, σύνεση, ευφυΐα, σύμβουλος… Και η Μούσα έχει την ίδια ρίζα. Μάλιστα πλην των άλλων γνωστών μούσα σημαίνει και το πρέπον, το προσήκον, η ευπρέπεια.
Θα μου πείτε τι σχέση έχουν ολ’ αυτά με την φωτιά. Εμείς ξέρουμε ότι με την ανακάλυψη και την χρήση της φωτιάς ο άνθρωπος ανέπτυξε σιγά-σιγά την τεχνολογία.

Εκτός που δεν θέλει να παραδεχτεί ο χοντροκέφαλος ο άνθρωπος ότι είναι ξάδελφος των πιθήκων, ξεχνά πολύ εύκολα ότι το είδος του έζησε κατά το ασυγκρίτως μεγαλύτερο χρονικό διάστημα της ύπαρξής του ευρισκόμενο σε άκρως πρωτόγονη κατάσταση, όπως αποδεικνύουν όλα τα ευρήματα ανά τον κόσμο.

Πριν λοιπόν ανακαλύψουν οι άνθρωποι το άναμμα της φωτιάς, μόλις έμπαιναν το σούρουπο στις σπηλιές τους, έπεφταν ξεροί στον ύπνο, μετά από τις ατέλειωτες ταλαιπωρίες της ημέρας, αφού ολημερίς έπρεπε να κυνηγούν το φαγητό τους. Μέσα στο σκοτάδι τι να δει και τι να πει και τι να συζητήσει κανείς.

Διαβάστε περισσότερα…