Ο ΑΘΡΗΣΚΟΣ, ως ερευνητής και παρατηρητής των περιθωρίων του κάθε είδους, τιμά τους ανθρώπους αυτούς, με το επόμενο αφιέρωμα. Τα ελεύθερα αυτά πουλιά της οικουμένης που δεν διαθέτουν καμμιά πατρίδα και  τα οποία περιφρόνησαν κυρίως όλοι σχεδόν οι «ευπατρίδες», οι επαγγελματίες απόγονοι και προ παντός τα κάθε είδους φασισταριά. 

**********************

Η 2α Αυγούστου αποτελεί την Ημέρα μνήμης της γενοκτονίας των Ρομά και των Σίντι από το ναζιστικό καθεστώς (Porajmos στα τσιγγάνικα) κατά το Β΄ Παγκόσμιο, στο Άουσβιτς στην Πολωνία.

Η πορεία των Ρομά στην Ευρώπη είναι γεμάτη με ιστορίες εθνοκάθαρσης, εξευτελισμού, βασανιστηρίων, απαγωγών παιδιών, καταναγκαστικής εργασίας και αιώνες οι τσιγγάνοι ήταν στιγματισμένοι σαν εγκληματίες, κοινωνικά απόβλητοι και αγύρτες. Το 16ο και 17ο αιώνα, ο διωγμός των τσιγγάνων είναι καθεστώς σε όλη την Ευρώπη με διάφορες μορφές: εξόντωση με «φωτιά και σίδερο» στη Γαλλία, καταδίκη σε εξορία όλων ανεξαιρέτως από την Ισπανία, κρέμασμα στην Αγγλία και προσπάθειες εξαναγκασμένης αφομοίωσης σε άλλες χώρες. Στη Ρουμανία ήταν για αιώνες σκλάβοι: η μακραίωνη δουλεία τους τερματίστηκε μόλις το 1856. Ο διωγμός των τσιγγάνων έφτασε όμως στη συμβολική και υλική κορύφωσή του στη ναζιστική Γερμανία.

Στα πρώτα χρόνια του Τρίτου Ράιχ οι Ρομά αποτέλεσαν ένα πρόβλημα για τη φυλετική ιδεολογία του Χίτλερ. Ήδη είχε επικρατήσει ως πιο αξιόπιστη η εκδοχή ότι οι Ρομά είχαν μεταναστεύσει περίπου τον 11ο αιώνα μ.Χ από την περιοχή Punjab της Ινδίας αφού η γλώσσα τους είχε αξιοσημείωτες ομοιότητες με τα ινδικά και την αρχαία σανσκριτική. Με άλλα λόγια οι Ρομά μιλούσαν μία Ινδο-ευρωπαϊκή γλώσσα, απόδειξη της Άρειας καταγωγής τους. Από την αρχή όμως οι ναζί είχαν αποφασίσει να εξαφανίσουν τους Ρομά αφού ήδη από το 1933 είχαν εξαγγείλει το στόχο τους: να σταματήσουν την αναπαραγωγή της «ανάξιας να βιωθεί» ζωής. Τελικά ο ναζί φυλετιστής Hans Gunther προσέθεσε έναν κοινωνικοοικονομικό παράγοντα στην θεωρία της φυλετικής καθαρότητας. Αν και παραδέχτηκε ότι οι Ρομά είναι πράγματι απόγονοι Άρειων, προσέθεσε ότι ανήκαν στις φτωχές τάξεις και ανακατεύτηκαν με τις «κατώτερες» φυλές κατά τη διάρκεια της περιπλάνησής τους. Αυτή η φυλετική επιμειξία, που εξηγούσε τη φτώχια και το νομαδισμό τους, απειλούσε την άρεια ομοιογένεια. Οι τσιγγάνοι έγιναν έτσι άθελά τους ο λόγος να μπολιαστεί ο καθαρός ναζί φυλετισμός με κοινωνικά κριτήρια και το 1935 με τους νόμους της Νυρεμβέργης μπήκαν στην κατηγορία των «ακοινωνικών» αφού τους αφαιρέθηκε η ιθαγένεια.

Διαβάστε περισσότερα…

Διαβάστε περισσότερα…

Ο μπαμπάς Γιαχβέ βάζει τα κακά πνεύματα στους ανθρώπους και ο γιός του ο Χριστός τα βγάζει. Ο μεγάλος αυτός φακίρης και πνευματιστής Γιαχβέ, ο θεός των Εβραίων και των Χριστιανών, φρόντισε να μάθει πολλά φακιρικά κόλπα στον γιό του, για να μαγεύει τους πιστούς του (βλ. βίντεο στο τέλος).

Αλλά ας δούμε τώρα πώς παίζανε πατέρας και γιός το παιχνίδι  «ΚΑΚΑ ΠΝΕΥΜΑΤΑ»:

ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 14 ΑΠΡΙΛΙΟΥ.

Εξαγωγή κακού πνεύματος από δαιμονισμένο. (Μαρκ. θ´ 17-31)

Εκείνο τόν καιρό, κάποιος άνθρωπος πλησίασε τόν ᾿Ιησού καί τού είπε• «Διδάσκαλε, έφερα σ’ εσένα τόν γιό μου, γιατί έχει μέσα του δαιμονικό πνεύμα πού τόν κάνει άλαλο. Κάθε φορά πού τόν πιάνει, τόν ρίχνει κάτω καί τότε βγάζει αφρούς, τρίζει τά δόντια καί μένει ξερός. Είπα στούς μαθητές σου νά διώξουν αυτό τό πνεύμα, αλλά δέν μπόρεσαν». «῎Απιστη γενιά!» αποκρίθηκε ο ᾿Ιησούς.

«῝Ως πότε θά είμαι μαζί σας; Πόσον καιρό ακόμη θά σάς ανέχομαι; Φέρτε μου εδώ τό παιδί». ᾿Εκείνοι τού τό έφεραν. Μόλις τό πνεύμα είδε τόν ᾿Ιησού, αμέσως τάραξε τό παιδί, κι εκείνο έπεσε καταγής καί κυλιόταν βγάζοντας αφρούς. «Πόσος καιρός είναι πού τού συμβαίνει αυτό;» ρώτησε ο ᾿Ιησούς τόν πατέρα τού παιδιού. ᾿Εκείνος απάντησε•

«᾿Από μικρό παιδί. Πολλές φορές μάλιστα καί στή φωτιά τόν έριξε καί στά νερά γιά νά τόν εξολοθρέψει. ᾿Αλλά άν μπορείς νά κάνεις κάτι, σπλαχνίσου μας καί βοήθησέ μας». ῾Ο ᾿Ιησούς τού είπε τούτο• «᾿Εάν μπορείς νά πιστέψεις, όλα είναι δυνατά γι’ αυτόν πού πιστεύει». ᾿Αμέσως τότε φώναξε δυνατά ο πατέρας τού παιδιού καί είπε μέ δάκρυα• «Πιστεύω, Κύριε! ᾿Αλλά βοήθησέ με, γιατί η πίστη μου δέν είναι δυνατή».

Βλέποντας ο ᾿Ιησούς ότι συγκεντρώνεται κόσμος, πρόσταξε τό δαιμονικό πνεύμα μ’ αυτά τά λόγια• «῎Αλαλο καί κουφό πνεύμα, εγώ σέ διατάζω• βγές απ’ αυτόν καί μήν ξαναμπείς πιά μέσα του». Βγήκε τότε τό πνεύμα, αφού κραύγασε δυνατά καί συντάραξε τό παιδί. ᾿Εκείνο έμεινε αναίσθητο, έτσι πού πολλοί έλεγαν ότι πέθανε. ῾Ο ᾿Ιησούς όμως τό έπιασε από τό χέρι του, τό σήκωσε, κι αυτό στάθηκε όρθιο.

῞Οταν μπήκε ο ᾿Ιησούς στό σπίτι, τόν ρώτησαν οι μαθητές του ιδιαιτέρως• «Γιατί εμείς δέν μπορέσαμε νά βγάλουμε αυτό τό δαιμονικό πνεύμα;» Κι εκείνος τούς απάντησε• «Αυτό τό δαιμονικό γένος δέν μπορεί κανείς νά τό βγάλει μέ τίποτε άλλο παρά μόνο μέ προσευχή καί νηστεία».

ΠΟΙΟΣ ΟΜΩΣ ΒΑΖΕΙ ΤΑ ΚΑΚΑ ΠΝΕΥΜΑΤΑ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ;

ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΜΕ:

Διαβάστε περισσότερα…

Ξύπνα αγάπη μου

Στίχοι, μουσική:  Κώστας Γιαννίδης

Διαβάστε περισσότερα…

Ο Φιλήμων ιστορεί πως ο Σόλων ίδρυσε πρώτος τα πορνεία στην Αθήνα, για να ανακουφίσει τους νέους που έφταναν στην ακμή, ο δε Νίκανδρος ο Κολοφώνιος γράφει πως ο Σόλων ίδρυσε και τον ναό της Πανδήμου Αφροδίτης στην Αθήνα, της προστάτριας του αγοραίου έρωτα, από τα κέρδη των πορνών που είχε εγκαταστήσει στα οικήματα.

Από ένα απόσπασμα του Ξενάρχου που διέσωσε ο Αθήναιος πληροφορούμαστε τον τρόπο λειτουργίας τους.

Αφού ο Ξέναρχος κατηγορήσει την νεολαία της εποχής του που τρώει τα λεφτά και τον καιρό της με μεγαλόμισθες εταίρες ή με ελεύθερες παντρεμένες γυναίκες διατρέχοντας τον έσχατο κίνδυνο να συλληφθεί, λέει πως θα μπορούσε να διαλέξει άλλον ευκολότερο και ασφαλέστερο δρόμο, την επίσκεψη στα πορνεία, όπου όπως μας αναφέρει, μπορεί κανείς να διαλέξει ελεύθερα όποια του αρέσει.

Στέκονταν σε παράταξη μέσα στους οίκους-«επί κέρως τεταγμέναι», όπως λέει χαρακτηριστικά, ημίγυμνες ή φορώντας διαφανείς χιτώνες, με αποτέλεσμα να φαίνονται τα πάντα και να διεγείρονται οι πελάτες.

Η ταρίφα ποίκιλλε από σπίτι σε σπίτι ή από γυναίκα σε γυναίκα και ήταν κατά κανόνα ένας οβολός(το 1/6 δηλ. της δραχμής),αλλά μπορούμε να υποθέσουμε πως μπορούσε ο πελάτης να δώσει κάτι παραπάνω για να έχει ειδική περιποίηση).

Διαβάστε περισσότερα…