Το ατυχέστερο, κατ΄εξοχήν στείρο και εμμόνως καταστροφικό υβρίδιο, ανάμεσα στον οσμωτικό και διαπιδυτικό συγγίγνεσθαι των πολιτισμών – μέχρι στιγμής παγκοσμίως – είναι το αποκαλούμενο ελληνοχριστιανικό. Κι αυτό διότι τα πρωταρχικά του σπέρματα είναι ιδιαιτέρως αντιφατικά και συνάμα ισχυρά (Ελληνικό και Ιουδαϊκό)
Μεταξύ των δυο σπερμάτων όμως, ήταν επόμενο να επικρατήσει το πιο άγριο και πρωτόγονο (ιουδαϊκό), σύμφωνα με τους φυσικούς νόμους της γενετικής. Γενετικής, και ζωικής αλλά και πολιτισμικής φύσεως. Διότι η Φύση – κατά πως δείχνει η συμπεριφορά της – δεν ενδιαφέρεται τόσο για το τι είδος ανθρώπων θα διαθέτει, όσο να υπάρχει το είδος. Ως ζώον μάλλον πρώτα, και μετά ας είναι και ως κάτι επί πλέον.
Άρα η επανελλήνιση – όταν ζητείται – όταν τύχει δηλαδή να καταστεί συνειδητός στόχος, απαιτεί υπερφυσικό αγώνα. Και λέμε επανελλήνιση διότι ποτέ δεν θα δεχθούμε ως Ελληνική κατάσταση το τραγελαφικό, και ανιστόρητο αυτό άσμα: «Των αγίων πατέρων ημών Αβραάμ Ισαάκ και Ιακώβ», που άδεται συνεχώς στην χώρα της Ελλάδος από «ελληνικά» χείλη!!!
Τα λεξικά αναφέρουν: ύβρισμα - πράξη του ανθρώπου αλαζονική έναντι της θείας βουλήσεως, πράξη αυθάδης, ακόλαστος, ασελγής, ασεβής, θρασεία, βίαιη, προσβλητική, άτιμη κ. ά..
Πράγματι, το υβρίδιο Ελληνοχριστιανισμός έλαβε σάρκα και οστά δια βίαιων, άτιμων, προσβλητικών, ασεβών και αλαζονικών πράξεων, από την πλευρά των εμπνευστών και διαχειριστών του .
Χιλιάδες επί χιλιάδων Έλληνες δολοφονήθηκαν ή βιάστηκαν. Ο Ελληνικός πολιτισμός τέθηκε υπό ανελέητο διωγμό μέχρι τελικής εξοντώσεως. Τα ιστορικά μνημεία του καταγκρεμίστηκαν από ορδές καλόγερων, τα σμήνη αυτά των κηφήνων, όπως τους αποκαλούσε ο Γεώργιος Πλήθων.
Οι πατέρες των Ελλήνων κατασυκοφαντήθηκαν από τους λεγόμενους πατέρες της χριστιανικής πίστης. Ο Ιωάννης, ο Χρυσόστομος κατά τους χριστιανούς και Βρομόστομος καθ’ ημάς, περιγράφει τους πατέρες των Ελλήνων ως χειρότερους από τα γουρούνια που κυλιούνται στην λάσπη. Ως αιμομίκτες μετά μητέρων και αδελφών. Το κάθαρμα αυτό καθιερώνεται ως προστάτης της παιδείας των Ελληνοπαίδων. Και χίλια δυο άλλα υβρίσματα του χριστιανικού «κόσμου» εις βάρος των Ελλήνων.
- υβριδοποίηση, η διασταύρωση ανάμεσα σε ποικιλίες δυο φυλών του ιδίου είδους ή δύο διαφορετικών ειδών ζώων ή φυτών, η μιγαδοποίηση. Επίσης επί φυτών και ζώων το αυξάνεσθαι υπερβολικώς.
Στον κόσμο των ζώων και των φυτών η επιστήμη, στα θέματα των υβριδίων, έχει εξελιχθεί αλματωδώς. Το αυξάνεσθαι και πληθύνεσθαι βαίνει από καλά καλύτερα. Οι ποσότητες καρπών, κρεάτων και γάλακτος διπλασιάζονται και τριπλασιάζονται. Στις περισσότερες περιπτώσεις όμως εις βάρος της ποιότητας, αφού στον κόσμο αυτόν δεν γίνεται «και η πίτα ολόκληρη και ο σκύλος χορτάτος».
Πολλοί αναζητούν απεγνωσμένα τους παλιούς σπόρους οι περισσότεροι εκ των οποίων έχουν ήδη εξαφανιστεί. Ελάχιστοι γνωρίζουν ότι τους διαθέτουν οι πολυεθνικές, ώστε ακόμη και στον τομέα αυτόν να εξαρτόμαστε απ’ αυτούς.