Του Γιάννη Θεοδωρόπουλου. Κόρινθος
Η δεινή οικονομική κατάσταση της χώρας μας, και η κρίση του πολιτικού μας συστήματος που εκδηλώθηκε τον τελευταίο καιρό, είναι αποτέλεσμα, μιας μακροχρόνιας κακοδιοίκησης, και μιας νοοτροπίας των Νεοελλήνων, διοικούντων και διοικούμενων, ότι όλοι οι άλλοι ευθύνονται, εκτός από εμάς, και εμείς είμαστε τα θύματα.
Τη πιπίλα την έχουμε μόνιμα στο στόμα, μας φταίνε οι Αμερικανοί, μας φταίνε οι Γερμανοί, μας φταίνε οι Ευρωπαίοι, μας φταίει το Δ. Ν. Τ. και το μνημόνιο, μας φταίει ο επίτροπος που μας είπε είμαστε βουτηγμένοι στα σκατά, μας φταίει ο Πάγκαλος γιατί είπε, όλοι μαζί τα φάγαμε.
Επιτέλους πρέπει να δώσουμε τέλος σε αυτήν τη νοοτροπία μας και να αναλογιστούμε ο καθένας τις ευθύνες του. Δεν μας φταίνε οι άλλες χώρες, αυτές δρουν ανάλογα με τα συμφέροντα τους. Αν θιγόμαστε για όσα μας καταμαρτυρούν, δυστυχώς είναι πικρές αλήθειες, και για το χάλι μας είμαστε αποκλειστικά όλοι μας υπεύθυνοι, πολιτικοί και πολίτες άλλοι περισσότερο, και άλλοι λιγότερο.
Θα φέρω για παράδειγμα δύο χώρες, την Γερμανία, και την Ιαπωνία. Οι χώρες αυτές έχουν κάνει καταπληκτικές προόδους στην βιομηχανία και στην οικονομία. Κύριος μοχλός για την επίτευξη υψηλών στόχων παραγωγής είναι η ενέργεια, που ένα μέρος αυτής παράγετε από το πετρέλαιο. Όμως οι χώρες αυτές προόδευσαν χωρίς να έχουν δικά τους πετρέλαια.
Τι είναι λοιπόν αυτό που τις έκανε να φιγουράρουν στις πρώτες θέσεις της παγκόσμιας οικονομίας; Είναι αυτό που δεν είμαστε εμείς. Είναι λαοί υπάκουοι και νομοταγείς εκ πεποιθήσεως, δεν βλέπουν κοντόφθαλμα, έχουν βάλει μακρόπνοους στόχους, και δρουν σύμφωνα με το εθνικό τους συμφέρον.
Γι’ αυτόν το λόγο:
Κατηγορώ τους Νεοέλληνες διότι δεν σκέπτονται και δεν πράττουν σύμφωνα με το κοινό συμφέρον, «να είμαστε στο εμείς, και όχι στο εγώ, αν θέλουμε να φκιάσωμεν χωρίον» όπως έλεγε ο Μακρυγιάννης.
Κατηγορώ τους Νεοέλληνες, γιατί το μυαλό τους το έχουν στην αρπαχτή στη κομπίνα το πώς θα γίνουν πλούσιοι από τη μια μέρα στην άλλη.
Κατηγορώ τους νεοέλληνες που εργάζονται στις δημόσιες υπηρεσίες, δημόσιους οργανισμούς, και Δ.Ε.Κ.Ο. αυτούς που ενώ πληρώνονται για τη δουλεία που κάνουν απαιτούν έξτρα αμοιβή, (φακελάκι, μπαξίσι, επιδόματα, εικονικές υπερωρίες). Επίσης κωλυσιεργούν, είτε εσκεμμένα, είτε από αδιαφορία την προώθηση των υποθέσεων των πολιτών.
Κατηγορώ τους Νεοέλληνες, για ξενομανία, αν το ένδυμα η το υπόδημα δεν είναι της τάδε μάρκας εισαγόμενο δεν καταδέχονται να το φορέσουν, κατά τα άλλα διαμαρτύρονται γιατί μείναν άνεργοι αυτοί και τα παιδιά τους.
Κατηγορώ τους Νεοέλληνες νεόπλουτους, που δεν καταδέχονται να κάνουν διακοπές στα ηλιόλουστα νησιά μας, η στα γραφικά χωριά μας, και προτιμούν υποδεέστερα παραθεριστικά μέρη άλλων χωρών.
Κατηγορώ τους Νεοέλληνες νεόπλουτους, που μεταφέρουν τις καταθέσεις τους σε ξένες τράπεζες.
Κατηγορώ τους Νεοέλληνες συνδικαλιστές που χρησιμοποίησαν το συνδικαλισμό ως όχημα για την εξυπηρέτηση ιδίων συμφερόντων, και δρούσαν κοντόφθαλμα και δεν έβλεπαν τα πραγματικά συμφέροντα των εργαζομένων σε βάθος χρόνου, έτσι με τον τρόπο τους αυτό συνέβαλαν στην αποβιομηχάνιση της χώρας.
Κατηγορώ τους Νεοέλληνες που είναι κολλημένοι ακόμη στην ιδεολογία της πάλης των τάξεων, και δεν έχουν αντιληφθεί ότι μόνο χέρι – χέρι θα πάμε μπροστά. Ο δε κομουνισμός μπορεί να είναι άριστος ως θεωρία, αλλά ανεφάρμοστος στον πλεονέκτη και συμφεροντολόγο άνθρωπο. Εφαρμόσιμος είναι μόνο στα μυρμήγκια.
Κατηγορώ τους Νεοέλληνες νεολαίους εκείνους που νομίζουν ότι με την Μολότοφ, τις φωτιές, και τα σπασίματα θα αλλάξουν την κοινωνία.
Κατηγορώ τους Νεοέλληνες εκείνους που απρόσκλητοι θέλουν τάχα να απονείμουν δικαιοσύνη, καταφεύγοντας σε τρομοκρατικές και εγκληματικές πράξεις, προκαλώντας ανασφάλεια, στους Έλληνες και ξένους επενδυτές, βλάπτοντας έτσι τα οικονομικά και εργασιακά συμφέροντα της χώρας.
Κατηγορώ τους Νεοέλληνες πολιτικούς, γιατί δρούσαν αποκλειστικά με γνώμονα το κομματικό και ατομικό συμφέρον, και απέκρυπταν από το λαό την πραγματική οικονομική κατάσταση της χώρας, και δεν έλαβαν εγκαίρως τα απαιτούμενα μέτρα. Οι μεν κυβερνώντες μοίραζαν χρήματα, αυξάνοντας το χρέος. Οι δε αντιπολιτευόμενοι τους έλεγαν δίνετε ψιχία.
Κατηγορώ τους Νεοέλληνες πολιτικούς που κυβέρνησαν αυτήν τη χώρα, και δεν περιφρούρησαν το καλώς εννοούμενο δημόσιο συμφέρον, και έγιναν πιόνια στα χέρια των επιτηδείων που τους περιτριγύριζαν.
Τα ελαττώματα των Νεοελλήνων είναι πολύ περισσότερα, εγώ όμως αναφέρθηκα σε μερικά από αυτά που η ύπαρξη τους δημιούργησε την δυσμενέστατη οικονομική κατάσταση της χώρας μας. Θα παρομοιάσω την Ελλάδα σαν μια αγελάδα που όλοι την αρμέγουν, αλλά αγελάδα τώρα είναι ημιθανής πλέει τα λοίσθια, αλλά όλοι εξακολουθούν να την αρμέγουν, και κανείς δεν ενδιαφέρετε τι θα γίνει.
Η γεωγραφική θέσις και τα πλεονεκτήματα που διαθέτει η χώρα μας, είναι τέτοια που έπρεπε να βρίσκετε μέσα στις δέκα ευπορότερες χώρες του κόσμου.
Πια άλλη χώρα διαθέτει ταυτόχρονα, τόση θάλασσα, τόσα νησιά, τόσο ήλιο, τόσες αρχαιότητες, τόσα καράβια, τόσα λιμάνια που μπορούν να την κάνουν ένα από τα μεγάλα κέντρα του παγκόσμιου εμπορίου, αλά και υπόγειο, και υποθαλάσσιο ορυκτό πλούτο αγνώστου μεγέθους.
Γιατί η Ελβετία κατάφερε να είναι σ’ αυτή την καλή οικονομική κατάσταση χωρίς να διαθέτει τα πλεονεκτήματα που διαθέτει η χώρα μας :
Διότι οι Ελβετοί δεν Έλληνες. Γιατί οι Ελβετοί είναι νομοταγείς και υπεύθυνοι πολίτες. Εκεί δεν θα δεις τρομοκρατικές ενέργειες, μολότοφ, σπασίματα και φωτιές. Εκεί δεν κλίνουν τους δρόμους. Δεν σταματούν τις συγκοινωνίες. Δεν κατεβάζουν τους διακόπτες του ρεύματος. Δεν δυσχεραίνουν την μεταφορά αγαθών. Απεργίες και διαμαρτυρίες είναι σπάνιο φαινόμενο.
Η γραφειοκρατία δεν γίνετε εμπόδιο στις επενδύσεις. Δεν θα έκλειναν την Ακρόπολη, και τους άλλους αρχαιολογικούς χώρους αν είχαν. Δεν θα σαμποτάρουν τα ξένα κρουαζιερόπλοια να αποβιβάσουν τουρίστες στα λιμάνια τους αν είχαν. Εκεί πολιτικοί και πολίτες έχουν δημιουργήσει ένα υπεύθυνο και ασφαλές κράτος που εμπνέει εμπιστοσύνη και στους Ελβετούς και στους ξένους, με αποτέλεσμα η Ελβετία να είναι το μεγαλύτερο καταθετικό κέντρο.
Όπως μας λένε οι πολιτικοί μας και αν αληθεύει ότι οι καταθέσεις των Ελλήνων στις ξένες τράπεζες είναι πολλά δισεκατομμύρια ευρώ, τότε η λύση του χρέους και της ανεργίας είναι εδώ. Επαναπατρισμός των εν λόγο κεφαλαίων, αλλά πως : γιατί ούτε με νόμους, ούτε δια της βίας, ούτε με παρακάλια επαναπατρίζονται.
Ο τρόπος είναι ένας, να γίνουμε και εμείς Ελβετία και ακόμη καλύτεροι. Υπεύθυνο κράτος με υπεύθυνους πολίτες. Ένα κράτος δικαίου και ασφαλές, που να εμπνέει εμπιστοσύνη και εντός και εκτός συνόρων. Τότε θα έλθουν όχι μόνο τα δικά μας κεφάλαια αλλά και ξένα. Τη λύση την κρατάμε στα χέρια μας, και δεν απαιτεί θυσίες, λίγο μυαλό θέλει, να γίνουμε υπεύθυνοι πολίτες, αποβάλλοντας όλοι τα ελαττώματά μας.
Δεν λέω κάτι καινούργιο οι πολιτικοί μας το γνωρίζουν, αλλά ότι και να κάνουν αν δεν συμμορφώνετε ο λαός, και δεν θέλει να δει κατάματα το πραγματικό του συμφέρον, δεν γίνετε τίποτα, ακόμη και αν οι πολιτικοί μας ήταν οι ιδανικοί.
Σχετικά με την δημοσίευση σχολίων: