Πώς λέμε κουλούρι Θεσσαλονίκης. Κάπως έτσι.
Ο «σπουδαιότερος» εν ζωή ποιητής της Θεσσαλονίκης, στο επίπεδο μιας αγράμματης κακόμοιρης γριούλας. Έρμαιο του χριστιανικού υποβιβασμού. Ένας θαυμαστής θρησκευτικών θαυμάτων!
Ο «Νεκρός για τον κόσμο» μπλόκερ, με το υπερέχον μότο του «ΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΠΡΙΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ, ΔΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ», υποτιμά δεόντως τον θρησκόληπτο ποιητή (ποιητής και θρησκόληπτος είναι σαν να λέμε κουρεύς ωών).
Από http://o-nekros.blogspot.gr/2012/11/blog-post_6.html, λοιπόν διαβάζουμε:
Το θαύμα της Παναγίας πάνω στα τζάμια (Το 1940 στη Θεσσαλονίκη)
…. Ἀλλὰ τὸ ἐκπληκτικότερο εἶναι ὅτι μαζὶ μὲ τὸ σπίτι μας βομβαρδίστηκε καὶ ἡ ἴδια ἡ Ἁγία Σοφία. Ἴσως οἱ Ἰταλοὶ εἶχαν ἕνα σατανικὸ σχέδιο: νὰ βομβαρδίσουν τὰ μνημεῖα μας. Καὶ ἄρχισαν ἀπὸ τὴν Ἁγια-Σοφιὰ καὶ τὴν Παναγία Χαλκέων. Γιατὶ δὲν μπορῶ νὰ διανοηθῶ τί ἄλλο ἤθελαν νὰ βομβαρδίσουν σὲ κείνη τὴν περιοχή. Καὶ φαίνεται ὅτι τὰ κατάφεραν ἀρκετὰ καλὰ γιατὶ δύο ἢ τρεῖς βόμβες ἔπεσαν πάνω στὸν τροῦλο τῆς Ἁγίας Σοφίας. Τὸ πράγμα ἦταν τρομερό. Γιατί, ὅπως ξέρετε, ὁ τροῦλος ἔχει ἕνα ἀπὸ τὰ ὡραιότερα ψηφιδωτὰ ὅλου τοῦ κόσμου. Εἶναι ἡ Ἀνάληψη τοῦ Χριστοῦ. Ὁ Χριστὸς ἀνεβαίνει στοὺς οὐρανούς, ἀπὸ κάτω τὸν βλέπουν ὄρθιοι οἱ Δώδεκα Ἀπόστολοι καὶ μαζί τους ἡ Παναγία. Εἶναι καὶ δύο ἄγγελοι. Ἕνα τεράστιο ψηφιδωτὸ ἀνεκτίμητης τέχνης, ποὺ καλύπτει ὅλο τὸν τροῦλο καὶ ποὺ ἔγινε πιθανῶς περὶ τὸ 885 μ.Χ. Λοιπὸν καταλαβαίνετε τί τρομερὸ πράγμα ἦταν νὰ βομβαρδιστεῖ ὁ τροῦλος μ΄ αὐτὸ τὸ ἀριστούργημα. Ἀλλὰ ὅσο καὶ τρομερὸ νὰ ἦταν, ὅσο καὶ σατανικὰ νὰ σκέφτηκαν οἱ Ἰταλοί, ἡ Παναγία φαίνεται πὼς ἔβαλε τὸ χέρι της.
Καί, ὢ τοῦ θαύματος, οἱ τρεῖς βομβίτσες γλύστρισαν κι ἔπεσαν στὴ βόρεια αὐλὴ τῆς ἐκκλησίας, δηλαδὴ στὸ τμῆμα τῆς αὐλῆς ποὺ ἦταν πολὺ κοντὰ πρὸς τὸ σπίτι μας. Καὶ πέφτοντας στὸ χῶμα δὲν ἔκαναν κανένα κακό. Παρ΄ ὅλα αὐτά, πρόλαβε μία βόμβα καὶ γκρέμισε ἕνα μικρὸ τοιχάκι τοῦ τρούλου. Ὁ τρούλος στηρίζεται σὲ τέσσερα μικρὰ τοιχία, ἀπὸ τὰ ὁποῖα τὸ ἕνα, τὸ βορειοδυτικό, ἡ βόμβα τὸ κατέστρεψε καὶ ταυτόχρονα ἔπεσαν μερικὲς ψηφίδες, εὐτυχῶς ὄχι ὁλόκληρο τὸ τμῆμα τοῦ ψηφιδωτοῦ. Αὐτὴ ἦταν ἡ μοναδικὴ καταστροφή. Ὑπάρχουν ἀκόμα φωτογραφίες μὲ τὸ κατεστραμμένο αὐτὸ τοιχίο καὶ εἶναι συγκινητικό ὅτι ὁ ἔφορος ἀρχαιοτήτων Χαράλαμπος Μακαρόνας, ἑφτὰ μῆνες μετὰ τὸν βομβαρδισμό, μὲ πενιχρὰ μέσα καὶ ἀγριες κατοχικὲς πεῖνες, κατάφερε νὰ χτίσει τὸ τοιχίο καὶ νὰ ἀποκαταστήσει ἐντελῶς τὴν βλάβη στὸν τρούλο. Ὁ λαός, πάντως, ἤξερε ἕνα πράγμα: ἡ Παναγία εἶχε κάνει τὸ θαῦμα της. Καὶ πήγαιναν ὅλοι στὸ μέρος ποὺ ἔπεσαν οἱ βόμβες καὶ προσκυνοῦσαν.
Ὡστόσο, τὸ γεγονὸς αὐτὸ πολὺ γρήγορα ἐπισκιάστηκε ἀπὸ ἔναν ἄλλο κύκλο θαυμάτων, ποὺ ἦταν ἀπείρως πιὸ ἐντυπωσιακός. Ξαφνικά, ἐμφανίστηκαν σὲ καμιὰ δεκαριὰ σημεῖα, στὸ κέντρο τῆς πόλης (Θεσσαλονίκης), εἰκόνες τῆς Παναγίας στὰ τζάμια διαφόρων μαγαζιῶν. Στὴν ἀρχὴ μᾶς τὸ λέγαν καὶ δὲν τὸ πιστεύαμε. Οἱ Παναγίες ποὺ ἐμφανίστηκαν στὰ τζάμια δὲν ἦταν ζωγραφισμένες, ἀλλὰ ἀχειροποίητες. Ἡ εἰκόνα σχηματιζόταν στὸ ἐσωτερικὸ τοῦ τζαμιοῦ, μέσα δηλαδὴ στὴν ὕλη τοῦ γυαλιοῦ, δὲν ἦταν οὔτε ἀπὸ τὴν ἔξω μεριὰ οὔτε ἀπὸ τὴν μέσα. Καὶ ἦταν καὶ χρωματισμένη, ἀλλὰ μὲ ἄυλα καὶ ἀνεξίτηλα χρώματα.
Στὴν ἀρχὴ μερικοὶ δύσπιστοι ἔλεγαν ὅτι ἦταν ἡ ἰδέα μας, ὅτι αὐτὰ ἦταν ὑστερίες τοῦ πλήθους. Ἄλλοι πάλι ἔλεγαν ὅτι διάφοροι ἔξυπνοι τὸ σοφίστηκαν αὐτό, κυρίως καντηλανάφτες, γιὰ νὰ πηγαίνει ὁ λαὸς νὰ προσκυνάει καὶ νὰ ἀγοράζει κεριά. Πάντως κάποιοι εἶχαν φέρει μανουάλια καὶ μποροῦσες νὰ ἀνάψεις ἐκεῖ μπροστὰ στὴ βιτρίνα τοῦ μαγαζιοῦ, ὅπου εἶχε ἐμφανιστεῖ ἡ Παναγία, ἕνα κερί. Αὐτὸ διαδίδονταν γιὰ διάφορα σημεῖα τῆς πόλεως. Καὶ μιὰ μέρα, Ἁγίας Σοφίας καὶ Ἐγνατία σχεδὸν στὴ γωνία, λίγο παρακάτω ἀπὸ τὸ ξενοδοχεῖο «Κασσάνδρα», σ΄ἕνα κουρεῖο, ὅπου πολλὰ χρόνια ἀργότερα πήγαινα καὶ κουρευόμουνα κι ἐγώ, ἐμφανίστηκε στὴν τζαμαρία του μιὰ ζωγραφιὰ τῆς Παναγίας.
Ἦταν τόσο καθαρή, τόσο βυζαντινὴ καὶ τόσο ἀνεξίτηλη, ποὺ δέν σοῦ ἐπέτρεπε τὴν παραμικρὴ ἀμφιβολία. Μπορεῖ οἱ διάφοροι νὰ εἶχαν τὶς ἀπιστίες τους, ἀλλὰ ὁ κόσμος στεκόταν μὲ τὶς ὥρες στὴν οὐρά (ποὺ ἔφτανε ἀπὸ τὸ κουρεῖο μέχρι τὴν Ἁγια-Σοφιά) γιὰ νὰ προσκυνήσει.
Φωτο από εδώ |
5 σχόλια
Μεταπήδηση στη φόρμα σχολίων ↓
ΝΕΚΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
2 Ιουλίου 2013 στις 3:27 πμ (UTC 3) Σύνδεση με αυτό το σχόλιο
Σας ευχαριστώ για τη διαφήμιση. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό ότι δε βλέπω να μπαίνετε καν στον κόπο να διαψεύσετε τη μαρτυρία του αφηγητή, αρκούμενος προφανώς στο «αυτονόητο» των ιδεολογικών σας προκαταλήψεων και στην ειρωνεία.
Όλα καλά. Κι όμως αναφέρεται σε γεγονός που κράτησε πολύ καιρό και το είδαν χιλιάδες άνθρωποι… «Τσιγκολελέτες» όλοι τους; Αναρωτιέμαι…
stauros
2 Ιουλίου 2013 στις 9:22 πμ (UTC 3) Σύνδεση με αυτό το σχόλιο
«Όταν ένα άτομο πάσχει από μία πλάνη, αυτό λέγεται τρέλα. Όταν πολλά άτομα πάσχουν από μία πλάνη, αυτό λέγεται θρησκεία». Ρόμπερτ Πίρσιγκ
vomolloxius
2 Ιουλίου 2013 στις 11:33 πμ (UTC 3) Σύνδεση με αυτό το σχόλιο
Ψαξτο λιγο καλύτερα! Ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Γεννάδιος εψαχνε να βρεί λεφτά απο τα κορόϊδα,
Εβαλε λοιπόν καποιους να βρέχουν τα τζαμια με βενζίνη ή οινόπνευμα με αποτέλεσμα οταν εβρεχε οι σταγόνες της βροχής να δημιουργούν διαφορα γαλαζοπράσινα σχέδια.
Οι πιστοί αρχιζαν και εβλεπαν Παναγίτσες και Χριστούληδες,(οπως και σήμερα που βλέπουν Αγίους σε ρόζους ξύλων, συννεφα, καπνούς, φραπέδες,κλπ ).
Ξεκάρφωσαν λοιπόν τα τζάμια άπο τα κουφώματα και τις πόρτες και πήραν στους δρόμους με τις τζαμαρίες στα χέρια γονιπετείς και προσευχόμενοι,γεμίζοντας ταυτόχρονα και το ιερόν παγκάριον.
Την ιστορία αυτή μου την είπε ενας παλιός φίλος θεσσαλονικιός που είχε ζήσει αυτά τα γεγονότα,
stauros
2 Ιουλίου 2013 στις 11:40 πμ (UTC 3) Σύνδεση με αυτό το σχόλιο
Η απάτη της μυροβλυσίας του αγίου Δημητρίου!
http://athriskos.gr/2773/
stauros
2 Ιουλίου 2013 στις 3:13 μμ (UTC 3) Σύνδεση με αυτό το σχόλιο
Κύριε «Νεκρέ», γνωρίζεις σίγουρα ότι ο Κύριος Ντίνος Χριστιανόπουλος έχει πολλές θαυμάστριες και θαυμαστές κυρίως στην βυζαντινόπληκτη Θεσ/νίκη.
Τους προκάλεσα να τον υπερασπιστούν απέναντι στις ειρωνείες που του απηύθηνα. Γιά ποιόν λόγο νομίζεις ότι κανείς και καμμιά τους δεν έκανε τον κόπο να ενεργήσει υπέρ του;
Δηλαδή ποιόν και τι του να υποστηρίξουν. Το «ποιητή» που συμπεριφέρεται δίκην αγράμματης γριούλας, ο οποίος ασχολείται με τα άθραυστα κεραμίδια των εκκλησιών;