«Η Ελλάδα είναι θύμα εγκλήματος»

- Είχα μια ασύλληπτη συζήτηση με τον συνάδελφο οικονομολόγο Ρόμπερτ Μούντελ, τον «πατέρα» του ευρώ. Μου ξεκαθάρισε ότι το ευρώ δεν δημιουργήθηκε ως ισχυρό νόμισμα για να βοηθήσει την Ευρώπη να ανταγωνιστεί τις ΗΠΑ, αλλά για να καταστρέψει το ευρωπαϊκό κοινωνικό κράτος, ξεκινώντας με τη διάλυση των συνδικάτων, καθώς και για την προώθηση ιδιωτικοποιήσεων. Η ιδέα του ευρώ -μου είπε- είναι να «πάρουμε την οικονομική και δημοσιονομική πολιτική από τα Κοινοβούλια», περιορίζοντας δηλαδή το δημοκρατικό έλεγχο στα οικονομικά προϊόντα. Αυτή η πορεία επέτρεψε στη… φιλελευθεροποίηση να αποτελεί σήμερα το μόνο οικονομικό εργαλείο. Εκτίμησα την ειλικρίνειά του. Ως οικονομολόγος ο Μούντελ δεν είχε τη δύναμη να εφαρμόσει την αρρωστημένη φαντασίωσή του. Γι” αυτό χρειαζόταν μια ελίτ, ενισχυμένη από τη Γερμανία, για να προσελκύσει τα ευρωπαϊκά κράτη σε αυτή τη νομισματική παγίδα.

Μέρκελ: Η Ελλάδα δεν έπρεπε να έχει μπει στο ευρώ.
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22770&subid=2&pubid=63878279

Μια ζωή αμολάνε λάσπη σαν τα κακιασμένα βατράχια.(κε-κε-κουάξ) , σε όλους και σε όλα, είναι η εξ αποκαλύψεως ταχτική των ΚΚέδων, τα γνήσια Σταλινικά γεννόσημα του Ζακαριάν( Ελλ. Ζαχαριάδη), οι μαζάνθρωποι του ΚΚΕ που ξεφτιλίζουν επιτυχώς, ότι υγιές υπάρχει μέσα στην θεωρία του Μαρξισμού…

πόσο ζημιά έχουνε κάνει στο κόκκινο τριαντάφυλλο!!!

Φιλε Διονήση, τα τριαντάφυλλο δεν πρόκειται να ανθίσει από ένα κόμμα- διευθυντήριο που τάχα ευαγγελίζεται ότι προσδοκεί έναν καλύτερο κόσμο και δεν σέβεται την εσωκομματική δημοκρατία, την ανθρώπινη φιλία – εμπιστοσύνη και την ανθρωπιά.Το ΚΚΕ είναι ανίκανο και δεν είναι σε θέση, εφόσον δεν παράγει πια νέες ιδέες μέσα στις νεότερες εξελίξεις των συσχετισμών των παραγωγικών δυνάμεων ανάμεσα στις τάξεις της κοινωνίας, αυτή του η ανικανότητα το καθιστά αδύναμο να διαδραματίσει και να ωθήσει σημαντικές αλλαγές εν μέσω των κοινωνικών αγώνων, καθότι έχει καταγίνει ως ένας εσωστρεφής οργανισμός που αρέσκεται εν μέσω του διευθυντηρίου του, να απομυζά οφέλη από το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα που υποκρίνεται στον κόσμο του ότι αντιπαλεύει.

Είναι απολύτως λογικό ένας μέσος σκεπτόμενος Ελληνας να απέχει έτη φωτός από από την απαρχαιομένη φυσιογνωμία του ΚΚΕ, από τις άλογες σφυγμομετρήσεις των κομματικών συλλαλητηρίων προς την ψυχολογική εκτόνωση των μαζών και από τα επετειακά μνημόσυνα του εμφυλίου πολέμου (Δ.Σ).

Με μια τέτοια φυσιογνωμία, από την μεταπολίτευση και μετά ήταν φυσικό που συμπορευθεί άφοβα με το πασοκικό ιδεολογικό βεληνεκές του καταναλωτικού δικαιωματισμού, αυτό που κατέστρεψε ότι πιο υγιές θα μπορούσε να παραχθεί μέσα στις επόμενες γενιές. Σήμερα, μέρα με τη μέρα, η περιχαράκωση του διευθυντηρίου του γίνεται πιότερο ολοφάνερη, σκοπός του ο κατακερματισμός της αριστεράς σε κάθε επίπεδο πολιτικού αγώνα, το αποδεικνύει περίτρανα και έχει πείσει τους οπαδούς του ( θέλουν δεν θέλουν), ενώ για τα ανομήματα του παρελθόντος επικαλείται φαρισαϊκά την παραδοχή του λάθους, λάθη όλες οι «προδοσίες» της ιστορίας, λάθη οι συνεργασίες με τους Μητσοτάκηδες.. λάθος τούτο- λάθος το δείνα.

Ο κόσμος πια καταλαβαίνει πως το ΚΚΕ δεν έχει να δώσει στους αγώνες του, έχει καταλάβει πως δεν έχει σχέση με την δημοκρατία, έχει καταλάβει πως δεν έχει σχέση με το όραμα ανέλιξης της κοινωνίας στο σοσιαλισμό. Με τιςι τακτικές του, διώχνει συνεχώς το κόσμο από δίπλα του..

Τέλος, ας μπει το ζήτημα κι ως εξής:
Εμείς πρέπει να είμαστε με το ΚΚΕ, ή αυτό αυτό πρέπει να είναι μαζί μας;

- Σαφές είναι οτι ο λαός δεν είναι με το ΚΚΕ!!!

Κι εφόσον ο λαός δεν ειναι με το ΚΚΕ, οι στενοκέφαλοι δεινόσαυροι εφαρμόζουν το:
«Αφού δεν μας θέλει ο λαός, να αλλάξουμε το λαό..» – όπως πολύ σωστά λοιδορούσε ο Μπρέχτ.