Η Hamiyet Yüceses, εξαιρετική τραγουδίστρια της Τουρκίας και το τραγούδι Κατηφές
Hamiyet Yüceses / Her yer karanlık pür nur o mevkii (Makber)
Το τραγούδι Κατηφές
ΚΑΤΗΦΕΣ, 1931, ΡΟΖΑ ΕΣΚΕΝΑΖΥ
Τσαχπίν ( Μικρά Ασία – Σμύρνη ) – Χάρις Αλεξίου
5 σχόλια
Μεταπήδηση στη φόρμα σχολίων ↓
stauros
18 Μαΐου 2013 στις 12:35 μμ (UTC 3) Σύνδεση με αυτό το σχόλιο
Ο μικρός αριθμός στο κοντέρ των επισκέψεων στο άρθρο αυτό αποδεικνύει νομίζω το μέγεθος της προκατάληψης απέναντι στους γείτονές μας Τούρκους. Ότι είναι τουρκικό είναι ευτελές. Ούτε που να γυρίσουμε το βλέμμα μας πάνω του δεν αξίζει!
Αν κανείς επηρεαστεί μουσικά από την αμερικάνική μουσική θα του πούμε μπράβο. Αν όμως από την τουρκική τότε θα τον ξεχέσουμε. Πόσο οχυρωμένοι είμαστε τελικά πίσω από τις κυρίαρχες κουλτούρες. Πόσο έχουν βλαφτεί τα αφτιά μας από τις επιλογές των διεθνών εμπόρων της μουσικής.
Οι ίδιοι αυτοί έμποροι μας ταΐζουν εδώ και δεκαετίες την παπάρα «Η μουσική δεν έχει σύνορα». Τότε γιατί ρε βλάμη δεν καταδέχεσαι να ακούσεις μια άλλη μουσική εκτός απ’ αυτές που σου πασάρουν οι νταβατζήδες της μουσικής;
Οι μουσικοί μας κήποι μοναχά με αμερικάνικο γκαζόν και εγχώριες πλαστικές γαρδένιες. Ούτε για έναν κατηφέ δεν απόμεινε πια μια γωνίτσα.
vomolloxius
18 Μαΐου 2013 στις 1:44 μμ (UTC 3) Σύνδεση με αυτό το σχόλιο
Κοιτα Σταύρο εγω το ακουσα το τραγούδι,και η φωνη της γειτόνισας οντως καταπληκική.
Αλλα ρε Σταύρο είπαμε καλοί οι γείτονες,εχουμε πολλά κοινά μουσικά ακούσματα,καλοι μουσικοι,αλλα να μην το παραχέσουμε.
Τι βυζαντινα τεριρέμ ηταν αυτά!; Τά ακουσε ο παπαδημήτρης (ενας σκατόπαπας γείτονας) και μεράκλωσε.
Αυτα ειναι τραγούδια μου ειπε και οχι αυτα τα τα σατανικά μπούζια, τα ροκενντρόλια, και ΟΙ μπαγλαμάδες με τα χασίσια!
Του είπα οτι δεν ειναι δικές μου μουσικές επιλογές, αλλα ενος φίλου μπλόκερ,και μου ειπε να σου στείλω τις ευλογίες του
PolitroposDionisis
18 Μαΐου 2013 στις 2:31 μμ (UTC 3) Σύνδεση με αυτό το σχόλιο
Σταυρέ θαρρώ πως την πάτησες, σαν να έχει λίγο δίκιο ο Βωμολόχος,
Άντε τώρα να μας εξηγήσεις την τεράστια (μέχρι και άρθρο έγραψες..) διαφορά
που λες ότι υπάρχει μεταξύ της βυζαντινής και της παραδοσιακής μουσικής
Κι αν δεν το κάνεις τότε θα μείνεις πραγματικά ξεμπλέτσωτος…..
stauros
18 Μαΐου 2013 στις 3:26 μμ (UTC 3) Σύνδεση με αυτό το σχόλιο
Είστε και οι δυό ανάγωγοι και ανεπαρκείς, όσον αφορά στα μουσικά. Σας διαγράφω αμέσως, δίχως δημοκρατικές διαδικασίες, από τα κατάστιχα της μουσικής οικογένειας.
Είναι απαράδεκτο σε μουσικούς να μπερδεύουν την γραβάτα με το σώβρακο. Δηλαδή βρε νούμερα φταίει σε τίποτε η αραβοτουρκική μουσική αν την μιμήθηκαν οι Βυζαντινοί για να εξυμνήσουν τον Γιαχβέ τους; Κι αν ακόμη και οι Τούρκοι επηρεάστηκαν από την μουσική αυτή για να φτιάξουν την δική τους;
Δηλαδή στην βυζαντινή μουσική οι κλίμακες είναι το πρόβλημα, ή τι λένε οι στίχοι;
Έπειτα, ο Χίτλερ συμπαθούσε τον Όμηρο. Δηλαδή απ’ αυτή του την συμπάθεια ο Όμηρος έχασε την αξία του!
Και ο Μαρξ τρελαινόταν με τον Όμηρο. Δηλαδή ο Όμηρος ήταν κομμουνιστής;
Η κυρία τραγουδάει ένα ερωτικό τραγούδι με τρόπο που σας παραπέμπει σε βυζαντινά ακούσματα. Ε και. Μήπως υποψιάζεστε ότι είναι κρυφοχριστιανη; Ή μήπως σας είπε κανείς ότι να, αυτή είναι η μουσική κι όλες οι άλλες είναι για τα σκουπίδια; Αρπαχτήκατε κι από το «άλλοθι» του παπά! Εξυπνάκηδες.
Διονύση, την διαφορά αυτή την ανάφερα για την Τουρκική μουσική;
PolitroposDionisis
18 Μαΐου 2013 στις 10:27 μμ (UTC 3) Σύνδεση με αυτό το σχόλιο
«Διονύση, την διαφορά αυτή την ανάφερα για την Τουρκική μουσική;»
Όχι αλλά την ανάφερες για την ελληνική, αλλά για δες που η ελληνική μουσική παράδοση έχει και λίγο ή πολύ «τούρκικες ή βυζαντινές» επιρροές ή μήπως οι βυζαντινές και τούρκικες επιρροές έρχονται από τους παλαιότερους έλληνες ή άλλους….?
Δεν ξέρω για τον Βωμολόχο, εγώ πάντως δεν έχω κανένα πρόβλημα ούτε με την τούρκικη ούτε με την Βυζαντινή ούτε με την κλασική ή την Ροκ…. Θεωρώ πως, οι μουσικοί δρόμοι και τρόποι, είναι απλώς μέσα επικοινωνίας για να εκφράσει κάποιος τις ιδέες τα βάσανα τους έρωτες τα όνειρα……. οτιδήποτε …..επομένως σημαντικό είναι αυτό που εκφράζεται!!!!