Ποιος ήταν ο λόγος; Κάπνιζε, λέει, την εικόνα της με τα αναμμένα δαδιά του, κάθε που περνούσε δίπλα της! Και μάλιστα, λόγω αφραγκίας άναβε ο καλόγερος δαδιά, διότι δεν υπήρχε γρόσι για κεριά και λαδάκι για καντηλέρια, επειδή οι κακοί Τούρκοι ρήμαξαν στην φορολογία το μοναστήρι του. Κι αν δεν πιστεύετε εμένα, θα σας τα πει παρακάτω, χαρτί και καλαμάρι, ένας όσιος.
Όταν διάβασα αυτό το περιστατικό κάθισα αμέσως να ψάξω κάποιο ηθικό δίδαγμα που τυχόν έκρυβε. Έσπασα την κεφάλα μου, την ζάλισα, την ανακάτεψα πάνω κάτω, αριστερά δεξιά, αλλά αποτέλεσμα μηδέν. Μα τόσο χοντροκέφαλος να είμαι Παναγίτσα μου! Καλέ Παναγιά μας, τι κακό σου έκανε το ανθρωπάκι; Βρε μπας και το επιμύθιό της είναι πως ό,τι και να κάνουμε είμαστε αμαρτωλοί από χέρι!
Ιδού τώρα τα ντοκουμέντα, από την πένα κάποιου οσίου ολκής από http://users.sch.gr/aiasgr/Theotokos_Maria:
Όπως αναφέρει στο Συναξάρι Ο όσιος Νικόδημος, στη Μονή του Δοχειαρίου, στο δεξί μέρος της Τραπέζης του Μοναστηρίου, βρισκόταν μια παλαιά εικόνα της Παναγίας.
Το έτος 1646, που ήταν ένα έτος πολύ δύσκολο για την Ιερά Μονή, διότι δεν είχε τα απαραίτητα χρήματα για να πληρώσει τους καθορισμένους φόρους στους Τούρκους κατακτητές, ο τραπεζάριος του Μοναστηριού, περνούσε μπροστά από αυτήν την εικόνα συνεχώς, ακόμα και τη νύχτα βαστάζοντας στα χέρια του αναμμένα δαδιά.
Μια βραδιά, εκείνο το έτος, λοιπόν, καθώς περνούσε και πάλι μπροστά από την εικόνα της Θεοτόκου, ακούει φωνή να βγαίνει από την εικόνα και να του λέει: «Να μην ξαναπεράσεις από εδώ με δαδιά καπνίζοντας την εικόνα μου». Ό μοναχός νομίζοντας ότι κάποιος άνθρωπος φώναξε, καταφρόνησε τη φωνή και δεν έδωσε σημασία.
Μετά από λίγες ημέρες, κι ενώ εκείνος συνέχιζε να περνάει μπροστά από την εικόνα με αναμμένα τα δαδιά, ακούει και πάλι τη φωνή να του λέει: “»Ώ Μοναχέ αμόναχε, έως πότε θα συνεχίσεις να καπνίζεις τη μορφή μου και να με μαυρίζεις ατιμώντας με;». Και συγχρόνως με τη φωνή έχασε ο ταλαίπωρος το φως του κι έμεινε τυφλός.
» Έτσι καταλαβαίνοντας το σφάλμα του, ότι δηλαδή καταφρόνησε την πρώτη φωνή και δεν υπάκουσε, κατασκεύασε ένα στασίδι μπροστά στην εικόνα της Παναγίας και την παρακαλούσε συνεχώς να του συγχωρέσει αυτό το εξ” απροσεξίας αμάρτημα και να του χαρίσει το φως του, ώστε βλέποντας την Αγία Εικόνα της να την δοξάζει και να την ευχαριστεί πάντοτε.
Και η Παναγία μας, εισάκουσε την προσευχή του και του είπε: «Ιδού, από σήμερα σου χαρίζω το φως και πρόσεξε στο εξής να μην περάσεις με αναμμένα δαδιά, γιατί εγώ είμαι η Κυρία της Μονής αυτής και γοργά υπακούω σ” εκείνους που με επικαλούνται και τους χαρίζω τα προς σωτηρία αιτήματά τους, διότι καλούμαι Γοργοϋπήκοος».
Πολύ σύντομα το θαύμα αυτό και η υπόσχεση της Θεοτόκου έγιναν γνωστά σε όλο το Όρος και η εικόνα της αυτή έγινε παναφιορειτικό προσκύνημα. Η εικόνα συμπεριλήφθηκε σε παρεκκλήσι που κτίστηκε προς τα δεξιά της. Από τότε η Αγία αυτή εικόνα ονομάζεται Γοργοϋπήκοος, γιατί πραγματικά με τα θαυμαστά έργα της συνεχώς αποδεικνύει ότι γρήγορα υπακούει σ” εκείνους που προστρέχουν σ” αυτήν με ευλάβεια και πίστη.
Αυτή λοιπόν είναι η ιστορία της εν λόγω Παναγιάς.
Προσέξτε όμως την καλογερική κουτοπονηριά.
Ενώ είναι ηλίου φαεινότερο ότι ο καλόγερος τιμωρήθηκε επειδή δεν υπάκουσε αμέσως (γοργά) στην προσταγή της, αφού στην ιστορία αυτή αναφέρεται σαφώς το «…» Έτσι καταλαβαίνοντας το σφάλμα του, ότι δηλαδή καταφρόνησε την πρώτη φωνή και δεν υπάκουσε…», προσέξτε ότι λέει «…καταφρόνησε την πρώτη φωνή…», κοντολογίς ότι η Παναγιά αυτή είχε το χούι της άμεσης και γοργής υποταγής των πιστών της στα γούστα της, έρχονται εκ των υστέρων οι υποκριτές και ψευταράδες δούλοι της να αποφανθούν ότι ονομάστηκε έτσι επειδή «Από τότε η Αγία αυτή εικόνα ονομάζεται Γοργοϋπήκοος, γιατί πραγματικά με τα θαυμαστά έργα της συνεχώς αποδεικνύει ότι γρήγορα υπακούει σ” εκείνους που προστρέχουν σ” αυτήν με ευλάβεια και πίστη».
Δηλαδή η απαίτηση του γοργού, από υποχρέωση του πιστού προς την Παναγία, έγινε υποχρέωση της Παναγίας προς τα αιτήματα των πιστών! Για ποιόν λόγο πράχθηκε το αναποδογύρισμα αυτό; Διότι αποφέρει παραδάκι στις τσέπες των παραδόπιστων ρασοφόρων. Ας μην σας φαίνεται περίεργο. Ολόκληρη η ιστορία του χριστιανισμού πάνω σ’ αυτήν την διαδικασία βασίστηκε.
Ο Χριστός καταφέρονταν συνεχώς στα χρήματα, στον πλουτισμό και στα χρυσάφια. Ε λοιπόν, οι κηφήνες ρασοφόροι που τον εκμεταλλεύτηκαν ολημερίς στο χρήμα έχουν το μυαλό τους. κι όσοι δεν το έχουν, θέλοντας και μη για τους παραδόπιστους δουλεύουν.
Εάν ανήκετε στους ανθρώπους που δεν χωράει στο μυαλό τους η αλήθεια αυτή τότε μπορείτε να βρείτε ντοκουμέντα υπέρ της από: ΡΑΣΟΦΟΡΟΙ.
Ένα τέτοιου είδους ντοκουμέντο από το στόμα ενός ηγούμενου του αγίου όρους:
Στο άγιο όρος θεός είναι το χρήμα και αρετή το μίσος
Σχετικά με τη δημοσίευση σχολίων:
1. Δεν δεχόμαστε σχόλια χρηστών με «greeklish» (ελληνικά με λατινικούς χαρακτήρες).
Με βάση τους παραπάνω κανόνες, η διαχείριση διατηρεί το δικαίωμα διαγραφής, ή τροποποίησης σχολίων, χωρίς την παραμικρή υποχρέωση εξηγήσεων.2. Αποφεύγετε να δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
3. Δεν επιτρέπονται οι προσωπικοί προσβλητικοί χαρακτηρισμοί.
4. Ο σχολιαστής υποχρεούται να διατηρεί ένα και μοναδικό όνομα ή ψευδώνυμο.
5. Έχετε δυνατότητα να διορθώσετε το σχόλιό σας, σε διάστημα εντός 20 λεπτών.
6. Την ευθύνη της εγκυρότητας κάθε αναφοράς, την έχουν αποκλειστικά και μόνο οι σχολιαστές.